Często słyszymy narzekania na niski poziom sztuki sakralnej w Polsce. Przyczyna - niezorientowani artystycznie księża zatrudniają niekompetentnych artystów.

Zadajmy sobie pytanie - co może powstać, jeśli nad dziełem czuwa profesjonalista, który zatrudnia wybitnego twórcę? Czy powstanie dzieło wyjątkowe? W Katedrze kolońskiej postanowiono zrobić witraż w oknie transeptu w miejsce zniszczonego podczas alianckich nalotów. Opiekująca się bezcennym zabytkiem pani kustosz powierzyła dzieło Gerhardowi Richterowi, uznawanemu za najwybitniejszego współczesnego niemieckiego artystę.

Przekazujemy zaproszenie od Beaty Stankiewicz-Szczerbik na wystawę ?SZKŁO?. Wystawa bedzie w Muzeum Karkonoskim w Jeleniej Górze. Czynna od 26 listopada 2010 do 31 stycznia 2011. Wernisaż w piątek, 26 listopada o godz. 18.00.

Zakończyła się wystawa szkła artystycznego w Trąbkach. 

Jeśli chcesz zacząć przygodę ze szkłem stapianym przyda się na początek nieco podstawowej wiedzy o tej technice. My uczyliśmy się drogą prób i błędów - teraz doświadczeniami dzielimy sie z Wami.  

Typowy program stapiania lub gięcia szkła składa się z 5 głównych etapów:

Techniki pracy z "gorącym szkłem" to z j. angielskiego "slumping", "fusing" oraz z j.francuskiego "pate de verre". Podczas tych procesów szkło jest gięte, formowane, kształtowane i barwione poprzez wtapianie emalii i pigmentów.

Przedrukowujemy tekst (pisownia oryginalna) zaczerpnięty z książeczki Aleksandra Hrebeniuka "Witraże-Mozaiki,Sztuka barwnych szkieł i kamyków" wydanej w Krakowie w 1938 przez Księgarnię "Nauka i sztuka"

Dzisiejsza technika wykonywania witrażu w szczegółach tylko różni się od tej, jaką stosowano w średniowieczu.

Początki sztuki witrażowej są dla historyków sztuki nie do końca wyjaśnione. Nawet jeżeli, jak twierdzą niektórzy, witraże wywodzą się ze znanych w kręgu śródziemnomorskim alabastrowych ażurów okiennych w których otwory wstawiano niekiedy kawałki barwnego szkła, to i tak formy przejściowe od tych pierwocin nie są znane.